Genç yönetmen Jonas Carpignano’nun 3. uzun metraj filmi olan A Chiara, babasının bir mafya üyesi olduğunu öğrendikten sonra zaten ergenliğinden ötürü zirve yapmış olan kişilik bunalımına bir de ailevi sorunlarını ekleyen ve hayattaki yerini keşfetmeye çalışan 15 yaşındaki Chiara’nın hayatından birkaç günlük kesite odaklanıyor. Chiara, filmin açılışında fazlasıyla sıradan, samimi…
Yorum BırakEtiket: filmekimi
One Second, fotoğrafçılıktan çobanlığa kadar birçok farklı iş yapan ve oldukça ilham verici bir hayata sahip olan Çinli yönetmen Zhang Yimou’nun son filmi. Yönetmenliğe olan aşkını kan satarak kamera alması tarzında bir hikayesiyle duyduğum yönetmen gerçekten bu iş için neler yapılabileceğinin en değişik örneklerinden biri. Filmografisinde de düşük bütçeli, yüksek…
Yorum Bırak
Japonya sinemasına genç yaşında yeni bir soluk getiren ve kendine has bir anlatım tarzı geliştiren yönetmen Ryusuke Hamaguchi’nin bu sene ekranlara taşıdığı 9. uzun metraj filmi Drive My Car, sene boyunca katıldığı tüm festivallerden fazlasıyla yüksek notlar alan bir Haruki Murakami uyarlaması. Daha önce de Burning filmiyle kısa öykülerinden birisi…
Yorum Bırak
Daha önce de birçok film için sorduğum soruyu bu sefer daha içten şekilde soruyorum, neden? Bu film nasıl ve ne amaçla çekildi hiçbir sebep bulamadım ve çeşitli sitelerde yılın en iyi filmleri arasına nasıl girdi ve nasıl yüksek puanlar alabildi bilmiyorum. Aslında benim özelimde bana verdiği his ve amacının tam…
Yorum Bırak
Sonuç olarak Paris, 13th District iç ısıtan bir öykü anlatmak isterken fazlasıyla soğuk kalmış, Paris je t’aime olmak isterken Paris je t’aime’nin sadece birkaç dakikalık kısmı olabilmiş, ne romantizme ne de sinemaya yeni hiçbir şey söyleyemeyen çiğ, sıkıcı, klişe ve kendini bulamamış bir film. Audiard sineması Dheepan ile girdiği bunalımdan hala çıkabilmiş değil ve belki de bunun sebebi artık Audiard’ın anlatacak yeni hiçbir şey bulamamasına rağmen film çekmeye devam edişi… Böyle olunca da, ortaya sadece entellerin, festivallerin de Fransız sineması aşıklarının Kavak Yelleri olabilecek kadar basit ve risksiz bir yapım çıkıyor.
Yorum Bırak
Lamb, 2021 yılı boyunca dünya çapındaki çeşitli festivallerde beklentileri aşarak fazlasıyla ödül toplayan tipik bir İskandinav sineması örneği. Valdimar Johannsson’un yönetmenliğini üstlendiği bu film, soğuk ve tedirgin bir ilişkileri bulunan bir çiftin dağ evindeki rutin yaşamlarına bir gün yepyeni bir üyenin katılmasıyla değişen hayatlarını konu ediniyor. İskandinav sinemasının adeta artık…
Yorum Bırak
Akıllarda tek soru: “Neden?” American Honey ile çok başarılı bir bağımsız Amerikan sineması örneği sunan Andrea Arnold, bu sefer BBC ortaklığıyla bir belgesel yapıyor: Bir ineğin belgeseli. Endüstriyel hayvancılığa değişik bir bakış açısıyla mercek tutulan Cow’da, anne ineğin ve onun henüz yeni doğurduğu bebek ineğin günlük yaşamına yakından bakıyoruz. Türünün…
Yorum Bırak
Huzursuz, Belçikalı yönetmen ve senarist Joachim Lafosse’nin son filmi. 2021 Filmekimi kapsamında izlediğim ilk film olan Huzursuz; bipolar ressam Damien ve onun ailesi etrafında şekillenen bir film. Daha önceden filme özel olarak çekildiği belli olmadan hayatın bir yerinden direk giren ve bize karakterlerin yaşamından kesit sunan filmleri daha çok sevdiğimi…
Yorum Bırak
Elveda – The Farewell Sıcacık bir aile dramı. Lulu Wang, hem komik, hem de fazlasıyla duygusal işi Elveda ile senenin en güzel filmlerinden birisine imzasını atıyor. ‘Gerçek bir hikayeden’ esinlenerek yarattığı senaryosu, karakterlerinin gerçekliği ve samimiyeti, entrikayla uzaktan yakından alakası olmayan sıcak; samimi ve gerçek senaryosu, keyifli diyalogları, zaman zaman…
Yorum Bırak
Saklı Gerçekler – La Verite Shoplifters gibi bir başyapıtın üzerinden 1 yıl bile geçmeden gelen ikinci bir Koreeda filmi kesinlikle şüphelendirmeliydi. Üstelik bu filmin Fransızca oluşu ve Amerikalı, Fransız aktörlerce kurtarılması kesinlikle soru işaretlerinin sayısını arttırmalıydı. Saklı Gerçekler, kelimenin tam manasıyla bir hayal kırıklığı. Çok ama çok kötü bir film.…
Yorum Bırak