LOVESONG – İNCELEME

Sessiz sedasız işler yapan yönetmen So Yong Kim’in son filmi Lovesong, 2017 Mart ayında !f festivali kapsamında izleyiciyle buluştu. Jena Malone’nin başrolünü üstlendiği romantik yol filmi, kendi halinde, sıcak ve samimi bir iş olmayı başarıyor.

Geçmişinde de bolca dominant, bağımsız ve nevi şahsına münhasır kadın karakterleri canlandıran Jena Malone, bu filmde de aynı rolü başarıyla üstleniyor. Riley Keough’un canlandırdığı Sarah karakterinin en eski arkadaşı ve en yakın arkadaşı olan Mindy’nin (Jena Malone), yolu yeniden eski arkadaşı Sarah ile kesişiyor. Evliliğinden beklentisi yüksek olan Sarah karakterinin yaşadığı hayal kırıklığı, onu yeniden hayatta hissettiren Mindy ile yok olmaya yüz tutuyor ve birlikte sıcak bir yolculuğa çıkıyorlar.

Lovesong, kabaca bakıldığında bir kadın filmi. İkili ilişkiler ve sevgi kavramını sorgulayan film, sevginin derinliklerinde neyin olduğunu soruyor izleyiciye. İki dost birbirine aşık olduğu için mi dosttur yoksa dostlukları onları aşık oldukları konusunda yanıltır mı? Mindy karakterinin kendini arayışı, Sarah üzerinden seyirciye aktarılıyor ve Sarah karakteri Mindy için sanki bir akıl hocası haline geliyor. İki karakterin birbirine karşı reddedilemeyen sevgisi film ilerledikçe daha da derinleşiyor, samimileşiyor ve filmin yükseliş noktasında da izleyicinin beklediği sonuca bağlanıyor.

Ardından, Sarah’ın hayatı hakkında daha da detay öğrenmeye başladığımız anda, romantik bir aşk hikayesi şeklinde ilerleyen film bir depresyon filmine dönüşüyor. Mindy, Sarah’la yaşadıkları karşısında doğal bir tepkiyle afallıyor, korkuyor ve kaçıyor. Yine de, Sarah onun için kolay kolay yok olacak bir karakter değil ve bu aşk, onun için uzun zaman içerisinde bir platonik aşka dönüşüyor. Mindy’nin yaşadığı bunalım ve zorunlulukları, Sarah’ın düğününde apaçık belli ediliyor.

Film, sona doğru yaklaştıkça tökezlemeye başlıyor ve klişelere boğuluyor. Lars von Trier’in Melankoli’sinden aşina olduğumuz bir düğün sahnesi bizleri karşılıyor. Mindy’nin bunalımları bizlere çok tanıdık, çok daha iyisini zaten Trier yıllar önce bizlere gösterdi. Filmin sorunu, sıcacık bir filmi bir bunalım filmi haline getirmesi oluyor. Bir yol filmi, bir romantik yol filmi tepetaklak oluyor ve anlamsız bir sonuca bağlanarak bitiyor. Anlatmak istediklerinden tamamen kopuk, aceleye getirilmiş klişe bir son bizleri karşılıyor.

Filmin müzikleri genel olarak sessiz ve olması gerektiği gibi. Yönetmenlik olarak dikkat çeken bir unsur olmasa da, özellikle düğün sahneleri ve Mindy-Sarah sahneleri çok güzel kurtarılmış. Oyunculuklar, özellikle Jena Malone’nin oyunculuğu, sade, şık ve olması gerektiği gibi. Anlatmak istediklerinden uzaklaşmadan sade bir sevgi tartışması yapabilen bir film olabilseydi, Lovesong belki de senenin en iyi bağımsız işlerinden olabilirdi. Yine de, sıcak ve keyifli bir yol filmi izlemek isteyenlerin kesinlikle tercih edebileceği kalitede bir film olduğu su götürmez bir gerçek.